Evet Demeden Önce
Evet demeden önceydi. Kalem ilişti bir yerlerden ellerime. Ellerimden bir yol uzandı gönül kapıma. Gönlümün kapısı ardına kadar açıldı. O an‘dan sonra bildiğim ne varsa unuttum. Bir damla sevgi oldum; hafifledim, kayboldum göklerde.
Sonrasında; zamanın durdurulamadığına, sonsuzluk diye bir yer olmadığına, aşkın ve sevginin biteceğine, hayatın bomboş ve anlamsız olduğuna, ümitlerin gerçekleşmeyeceğine, inançların yıkılabilirliğine, mucizelerin palavra olduğuna beni kimsenin inandıramayacağı bir bulutun içinde buharlaştım sevgiyle.
Sevgi bulutunun içinde bir damlaymışım meğer
Bir zerrecik
Nasıl da büyükmüş sevgi dolu bu güzel Evren
Daha ne sevgiler varmış bitmeyen
Karşılık beklemeden üstelik
Yüreğim sevgiymiş, sevenmiş; tereddütsüz, hesapsız...
Dilimin suskunluğu bundanmış;
Kalemimin cüreti yüreğimden dökülenlerimdenmiş.
Bir damlası bu kitaba damlamış çok şükür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder